این جــا کسی بــرای تو جـا وا نمی کنـد          این خــاک احــتـرام به دریـا نـمی کــنـد

شهر پُر از هوی، نفســم را گـرفته است          این جــا کـسی هــوای مسیـحــا نمی کند

دنیا مرا برای خودش خواست ای رفیق          شــیطــان که فکــر آدم و حـوا نمی کند

پای تو کم کسی زخودش دست شسته است          این جــا کسی مسافـرت از ما  نمی کند

نامت برای رفع بــلا روی تــاقچه است          ورنــه کـسـی نـگـاه بـه آقــا نمــی کــند

از سیـر چــشم های تو فیضی نمی بـرد          قـومــی کــه میــل عـالـم بــالا نـمی کند

شب های عـاشقان چقــدرطول می کشد          ما را جــدا ز خــود شب یــلـدا نمی کند

خون میخوریم و شکر خداوند می کنیـم          با مــا فـراق بهتــر از این تـا نمــی کند